Чувствував дека тонеме.

Водата навлегуваше во темелите на бродот,

Вода, мрсна, црна вода,

Тешка како земја,

А ние ја напуштивме палубата

Во незавршена кавга

И слеговме во долниот свет,

Меѓу водата и тињата,

Замислувајќи ги границите на просторијата под палубата

Како граници на еден завршен свет.

И никој не сакаше да го дигне погледот,

За да ја задржи главата над вода

И да ги согледа контурите на островот.

Ветувањето на далечниот брег.

Чувствував дека тонеме.

Нешто посилно од вода не мамеше во водата.

Нешто старо како вода.

Превод: Никола Кукунеш