војник без чин
единица без статус
ја имам проникливоста на поразениот
повлекувањето на оној кој е пречкртан од листите
јас сум стреланиот кој бил
од град до град сè уште испарувам
го имам лицето на стравот кое пребледува
под светлината на една стражарска кула
го познавам само крикот на кучињата
и сирената на фабриките
го засмрдувам тутунот на испрашувањата
и прозорци се кршат некаде во мојот череп

јас сум трпеливоста на човекот кој ги оцрнува овие реченици
граѓанинот од непроѕирно стакло

заспивам во ткаенини на едно задоволство без споделување
ги затворам капаците на ликовите
избришани од една сцена сѐ уште далечна од мојата приказна
и се обидувам да читам меѓу белите редови на патиштата кои
поминуваат по огледалото

мојот живот не е ништо повеќе од една долга недела
каде што бегам во белината на рамнодушните погледи

можат ли моите усни да го сочуваат едно време
еден вкус на устата којашто ми била љубовна

Превод од француски јазик Надица Николоска