со совладана наука за стравот
поминат обредот на нож под грлото
трчав целиот мој живот
за да си ја испомешам сопствената слика
да си украдам реплика
направив сè за да се лишам од спомени
бев глув на повиците
стрела која ја поминува целта
потсмевајќи се на сопствените неверни одрази

со толку бледи одговори
со толку нејасна уста
што никој повеќе нема
што да прочита од моите усни
нема повеќе погледи за пресретнување
нема повеќе лаги кои збунуваат
моите очи печат во сите цели
и пурпурното вино на несоницата ми го премачкува ликот
креветите не ја задржаа трагата на мојата силуета
ниту тревата моите чекори

се делам на илјадници правци
се сведувам на озборувања
нека ми прозбори некое битие и
боите на неговиот глас да бидат мои
нека ме допре некое битие и
неговите отпечатоци да ми припаѓаат

Превод од француски јазик Надица Николоска