за Јосиф Бродски

Паѓаше снег во Ленинград.
Ноќ и станицата за гас
јалова како небработена земја. Улици
напуштени фасади без
раскош. Оттаму замина
на меки усни во песната.
Па така возевме тивко
и бестежински низ
твојот град. Не зборувајќи.