Во овој регион од новиот свет постои сал еден човек.
Иако родените на бродови го опкружуваат,
а и мора да имало некој втор, или трет, кој го видел,
тој сепак опстојува, сам, редоследно, засечен бело,
сврзан в скелети.

Човек, вели, можел ко питач да живее, дур се шетал ко крал.
Постојат ризици во доцнината, неспомнати или незабележани.
Седум одаи, по седум одаи. Множење.
Математика на лист,
(а не во умот, или во некоја машина).
Докторска нечитлива белешка
за некоја причина која тешко се помни.
Некој вид возможна слава што се доделува
само кога последниот човек е откриен отаде Палермо.

Не се ни осмелуваме да потврдиме дека сме прости.
Морето се чини поширно дури го гледаме од палубата.
Или вратот на реката која постојано се размножува.
Патот продолжува, сега пропратен со музика.
Honoris Causa* во Ерусалим,
можни збирови од броевите 8, 1 и 9, дадени двапати.
Постојат двобои, провалници, бабички.
Куќи, преполни со книги, кои горат.
Постои една сенка толку темна што ги издолжува министрите во вирови,
а поетите во романописци.

Буквите, построени во песни, пробуваат да живеат како во Буенос Аирес.
Паѓаат со одредена вештина, и се подобри со извинувањето.
Душевно јадро, пешачење, пишување, уличар во невина смисла.
Самотен човек, голем во градот, ситен во светот.

Превод од англиски јазик Горјан Костовски

* Почесна титула (заб. на прев.)