Страшен крик
изусти Кавафис.
Ни Аушвиц
ни летот на космонаутите
не ја задавија поезијата.
Спасена со крик
таа бесцелно постои.
Како гуска до ѕидините римски
гуга во новиот век:
Идат варварите!
Доаѓаат барбарите!
Одозгора, одоздола
отстрана, однатре
Јуриш на трошната порта!