Конечно, исчезнуваме
Поминуваме по мост
а по нас се губи неговиот лак
Збогумте темни домови
со влажни подруми
со оковани мигови на спокој
Отсега ќе нѐ нема
На големиот глобус
ќе остане една црна дупка
од која директно се влегува
во Inferno
Во кругот на старите историчари
мапите од мојата земја
им согоруваат в раце
се ронат во ситни саѓи
кои ќе ги оддува ветрот
незнајно каде
Ќе има друг наследник
на нашите темни домови

Извештај на рисот:

Веќе нѐ нема.
Наследниците се други.