Пријателе, стиховите за да ги испиеме донесете ги!
Ние сме робови на поезијата.
Поетите од институтот за јазик не си отидоа
Во институтот за јазик
Во очната визија
тие си останаа
луѓе станаа.
Ние останавме во раката на речта
во раката на песната.
Ти си на песната заробеник.
Пишувај за да не тагуваш.
Стихот е татко на великанот.
Иако песната лесно не се пишува
Ние останавме чеда на поезијата
Како да си влеговме во
Институтот на Низами
Институтот на Несими
Институтот на Али Керим.*