Михаил Ренџов е роден на 25 август 1936 година во Штип. Член е на Друштвото на
писатели на Македонија и на Македонскиот ПЕН центар.

Автор е на книгите: Иселеник на огинот (поезија, 1965); Ноќно растење на зборот (поезија,1967); Каде од оваа страна ( поезија, 1968 ); На работ од сонот (поезија, 1972);
Страв (поезија, 1976 ); Полноќ (поезија, 1979); Нерези ( поезија, 1982 ); Аутодафе (поезија, 1985); Феникс (поезија, сонети, 1987); Земја. Потоп (поезија 1991); Сонување патување
(поезија за деца, 1991); Тој (лирска поема 1993); Шпил 33 (поезија, 1994); Вечната, бесконечната (поезија, 1996); Јас оксиморон (поезија, 1998); Ангела сонува (поезија за
деца, 1998); Псалми (поезија, 2000); Апокалипса (драмска поема, 2002); Захариј и други раскази (раскази, 2004); Галичица (поезија, 2007); Расеано собрано (есеи, записи, патописи 2008); Предвесница (поема, 2009); Сонети (поезија, 2010); Ракопис – Душопис (ракописна книга поезија, 2011); Издишки (поезија, 2013); Окарина (поезија, сонети, 2015); Јас.

Елегии (поезија, сонети, 2017).
Добитник е на бројни награди меѓу кои: „11 Октомври“ и „Браќа Миладиновци“ за
книгата Нерези (1982), „Григор Прличев“ за поемата Тој (1993), „Ацо Шопов “ за книгата Јас Оксиморон (1999), „Рациново признание“ за книгата Захариј и други раскази ( 2004),
Награда „Григор Прличев“ за поемата Предвесница (2009), „Браќа Миладиновци“ за
книгата Јас. Елегии (2017).